Psychoterapia psychodynamiczna
Psychoterapia psychodynamiczna jest długoterminową formą leczenia zaburzeń i chorób psychicznych, której wysoka skuteczność została potwierdzona w badaniach naukowych. Opiera się na założeniu, że znaczna część psychiki pozostaje poza świadomym doświadczeniem, ale mimo to wpływa na myśli, emocje oraz sposób postrzegania rzeczywistości i funkcjonowania interpersonalnego. W psychoterapii pacjent uzyskuje wgląd w te nieświadome treści, w lepszym stopniu rozumie własne potrzeby i emocje. Wraz z terapeutą poszukuje znaczenia historii swojego życia oraz obecnych doświadczeń.
Psychoterapia psychodynamiczna opiera się przede wszystkim o relację terapeutyczną, czyli więź jaką buduje się pomiędzy pacjentem a terapeutą w procesie leczenia. Relacja ta jest przestrzenią, w której pacjent ma szansę odtwarzać oraz modyfikować utrwalone wzorce sposobów funkcjonowania w relacjach interpersonalnych oraz przeżywania samego siebie. Pozwala to na głębszą integrację tożsamości, co umożliwia i ułatwia doświadczanie satysfakcji w życiu osobistym, w relacjach z innymi, w życiu zawodowym.
Praca skoncentrowana jest nie tylko na usunięciu objawów, ale przede wszystkim na wprowadzeniu trwałej zmiany w strukturze osobowości pacjenta, jego sposobie funkcjonowania społecznego i interpersonalnego. Przekłada się to bezpośrednio na wzrost satysfakcji z życia i lepsze samopoczucie.
Praca skoncentrowana jest nie tylko na usunięciu objawów, ale przede wszystkim na wprowadzeniu trwałej zmiany w strukturze osobowości pacjenta, jego sposobie funkcjonowania społecznego i interpersonalnego. Przekłada się to bezpośrednio na wzrost satysfakcji z życia i lepsze samopoczucie.
Podczas terapii pacjent zachęcany jest do swobodnego wyrażania swoich emocji, myśli, skojarzeń. Na podstawie treści wnoszonych przez pacjenta oraz dynamiki relacji, terapeuta stawia tezy dotyczące jego życia psychicznego. Dzięki temu pacjent otrzymuje szansę na spojrzenie na swoje funkcjonowanie i doświadczane trudności w inny sposób. Wszystko odbywa się w atmosferze pełnego zrozumienia dla przeżyć pacjenta. Doświadczenie bezwarunkowej akceptacji emocji pacjenta oraz nadanie im nowego rozumienia stanowi wstęp do wprowadzenia trwałych zmian w funkcjonowaniu psychicznym i społecznym.
