Nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na to pytanie. Decyzja o podjęciu psychoterapii może być trudna, wiązać się z wieloma emocjami i wątpliwościami. Najważniejszym kryterium, które informuje o potrzebie podjęcia psychoterapii jest subiektywne poczucie cierpienia i dyskomfortu psychicznego. Co więcej, dla skutecznej psychoterapii niezbędna jest motywacja pacjenta, dlatego szczególnie ważne jest samodzielne podjęcie decyzji o zgłoszeniu się do psychoterapeuty.

Psychoterapia psychodynamiczna jest długoterminową metodą pracy. W zależności od problemu pacjenta, celu oraz formy psychoterapii może trwać od 0,5 roku do kilku lat, ale pierwsze efekty są widoczne w niedługim czasie po jej rozpoczęciu. W zdecydowanej większości przypadków czas trwania terapii nie jest określany na początku spotkań, a zależy od dynamiki relacji terapeutycznej oraz realnych zmian pojawiających się w życiu i funkcjonowaniu pacjenta.

Psychoterapia jest procesem wiążącym się z przeformułowaniem swojego funkcjonowania, zmianą rozumienia rzeczywistości zewnętrznej i wewnętrznej oraz modyfikacją własnych wzorców przeżywania i postrzegania świata. Zmiany te mogą być trudne, dlatego psychoterapia może wiązać się z okresowym obniżeniem nastroju i subiektywnym poczuciem pogorszenia funkcjonowania. Dzieje się tak, ponieważ w psychoterapii dotykane i uświadamiane są trudne dla pacjenta przeżycia, co jest niezbędne dla procesu leczenia. Momenty obniżenia nastroju często wiążą się z przełomowymi dla terapii momentami i wówczas szczególnie warto jest kontynuować pracę i rozmawiać z terapeutą o doświadczanych emocjach.

Tak. Jedyny wyjątek stanowi sytuacja, w której zagrożone jest życie i zdrowie pacjenta lub innych osób. W szczególnych sytuacjach terapeuta może także uchylić tajemnicę zawodową na prośbę pacjenta.

Nagrywanie sesji odbywa się wyłącznie na użytek superwizji. Dzięki temu terapeuta może na bieżąco doskonalić i indywidualizować swoją pracę z pacjentem pod okiem doświadczonego superwizora i co się z tym wiąże – unikać błędów. Nagrania pozostają tylko i wyłącznie do dyspozycji terapeuty i superwizora, są zabezpieczone i usuwane. Jeśli terapeuta prosi o zgodę na nagrywanie sesji, z pewnością ma na celu zadbanie o jak najwyższą jakość swojej pracy.

Superwizja stanowi nieodzowny element doskonalenia zawodowego psychoterapeuty. Polega na spotkaniu terapeuty z bardziej doświadczonym „kolegą po fachu” w celu omówienia pracy z pacjentem, a także nabywania nowych umiejętności zawodowych i wiedzy teoretycznej. Na superwizji omawia się poszczególnych pacjentów, z reguły prezentując nagrania z sesji, co umożliwia bardziej efektywną pracę z pacjentem. Superwizja jest obowiązkiem każdego terapeuty, pracującego zgodnie z Kodeksem Etyki Psychoterapeuty.